„Panie dobry jak chleb”


    Panie dobry jak chleb,
    Badź uwielbiony od swego Kościoła,
    Bo Tyś do końca nas umiłował,
    Do końca nas umiłował.
  1. Tyś na pustkowiu chleb rozmnożył, Panie,
    Byśmy do nieba w drodze nie ustali,
    Tyś stał się manną wędrówców przez ziemię
    Dla tych, co dotąd przy Tobie wytrwali.
    Panie dobry jak chleb...
  2. Ziarna zbierzemy, odrzucimy chwasty,
    Bo łan dojrzewa, pachnie świeżym chlebem.
    Niech ziemia nasza stanie się ołtarzem,
    A chleb komunią dla spragnionych Ciebie.
    Panie dobry jak chleb...
  3. Ty nas nazwałeś swymi przyjaciółmi,
    Jeśli spełnimy, co nam przykazałeś.
    Cóż my bez Ciebie, Panie, uczynimy?
    Tyś naszym życiem i oczekiwaniem.
    Panie dobry jak chleb...
  4. Tyś za nas życie swe oddał na krzyżu,
    A w znaku chleba w świątyniach zostałeś
    I dla nas zawsze masz otwarte serce,
    Bo Ty do końca nas umiłowałeś.
    Panie dobry jak chleb...

* * *

C F G / a F G / C e F C / d G C
C d G / d G D G (G7) / a G C / G C G